Zonder inschrijfadres konden instanties Chantal* niet helpen bij haar schulden. Maar zonder schuldhulp dreigde ze haar nieuwe woning en dus ook haar toekomstperspectief verliezen. Menselijkheid en maatwerk van gemeente Amersfoort en Stadsring maakten het verschil.
“Ik zorgde financieel voor mijn ex. Hij had achterstanden, leningen, schulden bij de Belastingdienst. Het was stressvol. Schuldeisers waren welwillend, omdat ik elke drie maanden contact opnam. Steeds opnieuw legde ik de situatie uit en vroeg ik om uitstel.
Ik zat in een relatie waarin ik geestelijk en lichamelijk werd mishandeld. Ik ging maar door terwijl ik eigenlijk niet meer kon. Ik was gebroken en was mezelf volledig kwijtgeraakt. Toen mijn ex vastzat, ben ik weggegaan. Eerder durfde ik dat niet.
“Ik was bang dat instanties mijn kind bij me zouden weghalen”
In de caravan waar ik tijdelijk ging wonen, ontdekte ik dat ik zwanger was. Ik was blij maar ook bang. Ik realiseerde me dat ik hier niet kon bevallen, want in deze omstandigheden zouden instanties mijn kind bij mij weghalen. Denk maar aan de kinderen van de toeslagenaffaire, die zijn nog steeds niet terug. Ik heb voor de veiligheid van mijn kind gekozen en ben teruggegaan naar mijn ex. Een half jaar ging het goed, maar na de bevalling kwam het oude gedrag terug. Ik vertrok en woonde dan hier, dan daar.
Omdat ik geen inschrijfadres had, konden instanties me niet helpen bij mijn schulden. Uiteindelijk vond ik woonruimte in Amersfoort. Die moest wel eerst gerenoveerd worden, het zou een half jaar duren voordat ik kon verhuizen. Maar na vijf jaar raakte het geduld van de schuldeisers op. Ik was bang om loonbeslag te krijgen, want dan zou ik de vrije sector woning in Amersfoort niet meer kunnen betalen. Maar de gemeente waar ik op dat moment woonde, kon mij niet meer helpen, omdat ik ging verhuizen.
Ik kreeg contact met schuldhulpverlener Bart van Vugt van Stadsring. Aan de telefoon legde ik mijn situatie uit. Hij belde terug en zei: ‘Zodra je een huurcontract hebt, gaan we je helpen. Dan hoef je niet te wachten tot je in Amersfoort ingeschreven staat.’
Er viel een last van mijn schouders. Zo gezegd, zo gedaan. Bart en Deliaan van der Vaart van Stadsring gingen voor mij aan de slag en ik kreeg een saneringskrediet. Dat ik nu hulp kreeg, stelde de schuldeisers gerust.
Ik ben Stadsring en de gemeente Amersfoort zo dankbaar. Ik liep vast in het systeem, maar Stadsring heeft voor mij de regels opgerekt waardoor ik geholpen kon worden. Anders had ik met mijn kind op straat gestaan.
“Op mijn schuldhulpverleners bij Stadsring kan ik bouwen”
De benadering door Stadsring is menselijk. Je bent geen nummer. Bart en Deliaan kan ik bellen. Afspraken worden nagekomen. Ik kan op ze bouwen en dat is heel fijn. Bij hen kan ik mijn hart luchten en ze geven me advies. Ik heb het gevoel dat ik eerlijk kan zijn en sta er niet alleen voor. Ze zullen het altijd eerst met mij bespreken voordat ze iets doen.
Bij de gemeente Amersfoort heb ik nu een klantmanager. Ik heb daar niet om hoeven vragen, ik werd proactief benaderd. Mijn klantmanager is een superfijne vent. Als er iets is, kan ik bellen. Er is geen drempel. Dat heb je nodig als je zulke problematiek hebt. Je bent bang voor instanties omdat er een kind bij betrokken is.
Ik woon nu een jaar in Amersfoort en ik kom weer in mijn eigen kracht. Het is nog even spannend rond het saneringskrediet, want één schuldeiser wil niet meewerken. Deliaan probeert nu om de schulden met een dwangakkoord te regelen. Als dat niet lukt, wordt het de Wsnp met een bewindvoerder. Daar word ik wel zenuwachtig van. Ik wil rust nu. Ik ben eraan toe om mijn leven te leven. En ik wil mijn kind ook iets extra’s kunnen geven, bijvoorbeeld een kerstboom met cadeautjes.
Tegen mensen die zich herkennen in mijn verhaal wil ik zeggen: trek aan de bel bij Stadsring en ga in gesprek. Weet dat ze te vertrouwen zijn. Ze zijn menselijk en denken met je mee.
“Buig af en toe de regels, kijk naar de mens”
Mijn boodschap aan de politiek en organisaties is: buig af en toe de regels. Kijk naar de mens. Stuur niet instanties op iemands dak, maar laat die instanties mensen helpen.”
Update 26 april 2024:
De schuldregeling van Chantal is geslaagd. Met haar vakantiegeld gaat ze het laatste deel van het saneringskrediet aflossen. Binnenkort mag ze via urgentie verhuizen naar een betaalbare huurwoning, waardoor haar kind een eigen slaapkamer heeft en een tuin om in te spelen. En ze kunnen af en toe leuke dingen doen. Chantal: “Hoe uitzichtloos de situatie ook lijkt, het kan in een paar maanden helemaal anders zijn, als je maar hulp zoekt.”
*Chantal is een verzonnen naam. Stadsring beschermt de privacy van zijn cliënten.
